ರಷ್ಯಾ: ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ, ಕ್ರಾಂತಿ, ಸರ್ವಾಧಿಕಾರ

ಈ ವಾರ ರಷ್ಯನ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ವ್ಲಾಡಿಮಿರ್ ಪುಟಿನ್ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬರುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಿದೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾವನ್ನು ನೆನೆದಾಗ ಹಲವು ವಿಚಾರಗಳು ಸುಳಿದವು. ಇತಿಹಾಸ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಓದಿರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೂಲಕ ದೇಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜನರ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟ. ಕೆಲವಾರು ಕಾದಂಬರಿಗಳು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದವು. ಹಾಗೆಯೇ ಈ ವರ್ಷ ಓದಿದ ರಷ್ಯನ್ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಎರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳು ನೆನಪಾದವು. ಈ ಎರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳು ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕು ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾವು ದಾಟಿ ಬಂದಿರುವ ವಿವಿಧ ಬಗೆಯ ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ದಾಖಲಿಸುತ್ತವೆ. ಆ ಎರಡೂ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ವಿಶದವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿದೆ.

1. Russia under the Romanovs (1613–1917) by Simon Sebag Montefiore

2. Motherland: A Feminist History of Modern Russia, from Revolution to Autocracy by Julia Ioffe

1. Russia under the Romanovs (1613–1917) by Simon Sebag Montefiore

1613 ರಲ್ಲಿ ರೊಮಾನೋವ್ ರಾಜವಂಶವು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, 17 ವರ್ಷದ ಮೈಕೆಲ್ ರೊಮಾನೋವ್ ನನ್ನು ಹಿಂದಿನ ರುರಿಕಿಡ್ ವಂಶವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ಮೇಲಿನ  ಒಂದು ದಶಕದ ಅಂತರ್ಯುದ್ಧ, ಕ್ಷಾಮ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪದ ನಂತರ ತ್ಸಾರ್ ಆಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಮೈಕೆಲ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅವನ  ತಂದೆ ಫಿಲರೆಟ್ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದಿದ್ದನು. ಆಡಳಿತವನ್ನು ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾಗಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಮಂತರೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಮೈತ್ರಿಯ ಮೂಲಕ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುವುದು ಮೈಕೆಲ್ ನ ಆದ್ಯತೆಯಾಗಿದ್ದವು. ರೈತರ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅವನಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. 

ಮೈಕೆಲ್ ನ  ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಅಲೆಕ್ಸಿಯು  ಪಶ್ಚಿಮ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದನು.  ಆದರೆ ಜೀತದಾಳುತನ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘರ್ಷ ಮತ್ತು ಅವನು ಅಶಾಂತಿಗೆ ವಿಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ  ಕ್ರೂರ ಶಿಕ್ಷೆ ಇವುಗಳಿಂದ ಅವನು ಆಳುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಾಜವು  ಗುರುತಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. 

ಪೀಟರ್ ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯೀಕರಣ

ಪೀಟರ್ I ("ದಿ ಗ್ರೇಟ್")  ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಡುವ ತ್ಸಾರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ. ರಷ್ಯಾವನ್ನು ಯುರೋಪ್  ಕಡೆ ತಿರುಗಿಸಿ  ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಿದವನು ಎಂದು ಅವನನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.  ಪ್ರಬಲ ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ನೌಕಾಪಡೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದವನ. 1709 ರಲ್ಲಿ ಪೋಲ್ಟವಾದಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಡನ್ ಅನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದನು.  ಸೇಂಟ್ ಪೀಟರ್ಸ್ಬರ್ಗ್ ಅನ್ನು  ರಾಜಧಾನಿಯಾಗಿ  ಸ್ಥಾಪಿಸಿದನು. ಆಡಳಿತ, ಮಿಲಿಟರಿ, ಆಸ್ಥಾನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಚರ್ಚ್‌ನಲ್ಲಿ ತ್ವರಿತ ಆಧುನೀಕರಣ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದನು. ಆದರೆ ದಂಗೆಗಳ ಕಠಿಣ ದಮನ ಮತ್ತು ಸ್ವಂತ ಮಗನನ್ನೇ  ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಸಾಯಿಸುವ  ತೀವ್ರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕ್ರೌರ್ಯ ಸಹ ಅವನಲ್ಲಿತ್ತು. ಪೀಟರ್ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ರಷ್ಯಾ ಪ್ರಮುಖ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. ಇವನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ  ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಜೀತಪದ್ಧತಿಗಳು ಬಲಗೊಂಡವು.

ಹದಿನೆಂಟನೇ ಶತಮಾನದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಆಸ್ಥಾನ ರಾಜಕೀಯ 

ಪೀಟರ್ ನಂತರ, ಹದಿನೆಂಟನೇ ಶತಮಾನವು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅರಮನೆ ದಂಗೆಗಳು, ಬೇಗನೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ  ಆಳ್ವಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಪ್ರಬಲ ಮಹಿಳಾ ಆಡಳಿತಗಾರರನ್ನು ಕಂಡಿತು.  ಒಳಸಂಚು, ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಐಷಾರಾಮಿ  ಆಸ್ಥಾನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇವೆಲ್ಲ ಈ ಕಾಲಘಟ್ಟದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದವು. ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ ಎಲಿಜಬೆತ್ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕ್ಯಾಥರೀನ್ II ​​("ದಿ ಗ್ರೇಟ್"),  ಪೋಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು ಸಮುದ್ರ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು. ಆದರೆ  ಜೀತಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. ಆಸ್ಥಾನ ಜೀವನವು ಲೈಂಗಿಕ ಹಗರಣ ಮತ್ತು  ಕ್ರೌರ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿತ್ತು.  ಹಲವಾರು ರೊಮಾನೋವ್‌ಗಳು  ಬೌದ್ಧಿಕ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದವರೂ ಆಗಿದ್ದರು. ಪೀಟರ್ III ಮತ್ತು ಪಾಲ್ I ರಂತಹ ಆಡಳಿತಗಾರರನ್ನು ಅವರ ಆಸ್ಥಾನದ ಗಣ್ಯರೇ  ಪದಚ್ಯುತಗೊಳಿಸಿ ಕೊಲೆ ಮಾಡಿದರು.

ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಶತಮಾನ: ಸುಧಾರಣೆ, ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು

ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ I ನೆಪೋಲಿಯನ್ ವಿರುದ್ಧ ರಷ್ಯಾದ ಯಶಸ್ವಿ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿದನು  ಮತ್ತು ನೆಪೋಲಿಯನ್ ನಂತರದ ಯುರೋಪ್ ಅನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದನು.  ಆದರೆ ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯು  ತನ್ನದೇ ದೇಶದಲ್ಲಿ  ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳ  ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಯಿತು  ಮತ್ತು 1825 ರ ವಿಫಲ 'ಡಿಸೆಂಬ್ರಿಸ್ಟ್' ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ದಂಗೆಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡಿತು. ಇದು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ಗಣ್ಯರ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿತು. ( ಟಾಲ್ಸ್ಟಾಯ್ ಬರೆದ ' ವಾರ್ ಅಂಡ್ ಪೀಸ್' ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ I ಪಾತ್ರವಿದೆ.)  

ನಂತರ ಬಂದ ನಿಕೋಲಸ್ I ಕಠಿಣ ನಿರಂಕುಶಾಧಿಕಾರ, ಸೆನ್ಸಾರ್ಶಿಪ್ ಮತ್ತು ರಹಸ್ಯ ಪೊಲೀಸ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡನು.  (ದೋಸ್ತೊವಸ್ಕಿಯನ್ನು ಸೆರೆಮನೆಗೆ ದೂಡಿ ಮರಣದಂಡನೆ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಿ ಕಡೆ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ವಾಪಸ್ ಪಡಿದಿದ್ದು ಇದೇ ನಿಕೋಲಸ್ . ಈ ಸೆರೆವಾಸದ ಆಧಾರದಲ್ಲೇ ದೋಸ್ತೊವಸ್ಕಿ ರಚಿಸಿದ ಕಾದಂಬರಿ  ' ದಿ ಹೌಸ್‌ ಆಫ್ ದಿ ಡೆಡ್ ' ). 

ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ II ಜೀತದಾಳುಗಳನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸಿದನು  ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಸ್ವ-ಸರ್ಕಾರ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದನು, ಆದರೆ 1881 ರಲ್ಲಿ ಬಾಂಬ್‌ನಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಡುವ ಮೊದಲು ಅನೇಕ ಹತ್ಯೆ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದ ಬದುಕುಳಿದಿದ್ದನು.  

ನಂತರ ಬಂದ  ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ III ಅನೇಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದನು. 

ನಿಕೋಲಸ್ II ಮತ್ತು ರಹಸ್ಯ ಪೊಲೀಸ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಪತನ 

ನಿಕೋಲಸ್ II ಕೈಗಾರಿಕೀಕರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಆದರೆ ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಸ್ಫೋಟಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ  ವಾರಸುದಾರನಾದನು. ವೈಯಕ್ತಿಕ ಧರ್ಮನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬ ಭಕ್ತಿ ಇವು ಇವನ ಆಡಳಿತದ ಲಕ್ಷಣಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಜಪಾನ್ ಜೊತೆ  ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿನ ಸೋಲುಗಳು, 1905 ರ ಕ್ರಾಂತಿ ಮತ್ತು ಡುಮಾ ಮೂಲಕ ಸೀಮಿತ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ರಿಯಾಯಿತಿಗಳು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನುದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಿದವು ಮತ್ತು ಅಪನಂಬಿಕೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದವು. ರಾಸ್ಪುಟಿನ್ ನಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಪ್ರಭಾವವು ಅದರ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಾನಿಗೊಳಿಸಿದವು . ಮೊದಲನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ದುರಂತದ ಒತ್ತಡಗಳು ಸಾಮೂಹಿಕ ಅಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ದಂಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು; ನಿಕೋಲಸ್ 1917 ರಲ್ಲಿ ಪದತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದನು, ಮತ್ತು 1918 ರಲ್ಲಿ ಅವನು ಮತ್ತವನ  ಕುಟುಂಬದ  ಹಲವರನ್ನು  ಬೊಲ್ಶೆವಿಕ್ ಪಡೆಗಳು ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸಿದವು. ( ಬೋರಿಸ್ ಪಾಸ್ತರ್ನಾಕ್ ರಚಿಸಿರುವ ' ಡಾ ಜಿವಾಗೋ' ಕಾದಂಬರಿಯು ಘಟಿಸುವುದು ಇದೇ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲೇ. )

ಪುಸ್ತಕದ ಕಡೆಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒಂದೆಡೆ ಬರುವ ಒಂದು ಸಂಗತಿ ಗಮನ ಸೆಳೆಯಿತು. ಅದೇನೆಂದರೆ-ಮೊದಲನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ರೋಗ್ರಾಡ್‌ನ ಆಸ್ಟೋರಿಯಾ ಹೋಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ರಾಸ್‌ಪುಟಿನ್‌ಗೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ಅಡುಗೆಯವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ನಂತರದಲ್ಲಿ ರಷ್ಯನ್  ಕ್ರಾಂತಿಯ ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಲೆನಿನ್ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾಲಿನ್ ರಿಗೂ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಹೋದರು ಎಂದು ಮಾಂಟೆಫಿಯೋರ್ ನಮೂದಿಸುತ್ತಾರೆ; ಈ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ವ್ಲಾಡಿಮಿರ್ ಪುಟಿನ್ ಅವರ ಅಜ್ಜ ಸ್ಪಿರಿಡಾನ್ ಪುಟಿನ್!

ಅಲ್ಲಿಗೆ  ಮೂರು ಶತಮಾನಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲದ ರೊಮಾನೋವ್ ಆಳ್ವಿಕೆ ಕೊನೆಯಾಯಿತು  ಮತ್ತು ಸೋವಿಯತ್ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ದಾರಿಯಾಯಿತು. 

2. Motherland: A Feminist History of Modern Russia, from Revolution to Autocracy by Julia Ioffe

೧೯೧೭ ರ ಕ್ರಾಂತಿಯಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗಿನ ರಷ್ಯಾದ ಇತಿಹಾಸವು ತ್ಸಾರ್ ಪತನದಿಂದ, ಸೋವಿಯತ್ ಪ್ರಯೋಗ ಮತ್ತು ಅದರ ಪತನದ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿ, ಇಂದಿನ ವ್ಲಾಡಿಮಿರ್ ಪುಟಿನ್ ನ  ನಿರಂಕುಶ ರಾಜ್ಯದವರೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ. 

ಈ ಕೃತಿಯ ಮೂಲಕ ರಷ್ಯಾದ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಒಂದು ಮಸೂರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಅಧಿಕಾರ, ಯುದ್ಧ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಒಂದು ಶತಮಾನದುದ್ದಕ್ಕೂ ರಷ್ಯಾದ ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ವಿಶಾಲ ಸಮಾಜದ ಜೀವನವನ್ನು ಹೇಗೆ ಮರುರೂಪಿಸಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಪ್ರಯನ್ನಿಸಬಹುದು.

ಕ್ರಾಂತಿ ಮತ್ತು ಆರಂಭಿಕ ಸೋವಿಯತ್ ವರ್ಷಗಳು

೧೯೧೭ ರ ಕ್ರಾಂತಿಯು ತ್ಸಾರಿಸ್ಟ್ ನಿರಂಕುಶಾಧಿಕಾರವನ್ನು ಉರುಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಬೊಲ್ಶೆವಿಕ್‌ಗಳನ್ನು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ತಂದಿತು, ಅವರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಗ್ರಾಮೀಣ, ಬಡ ಮತ್ತು ಅನಕ್ಷರಸ್ಥ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದಿ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಹೊರಟರು. ಈ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುವಾಗಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯರು, ಬೊಲ್ಶೆವಿಕ್ ಕಾರ್ಯಪಡೆಯ ದೊಡ್ಡ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದರಿಂದ  ಹೊಸ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದರು. 

ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡ್ರಾ ಕೊಲ್ಲೊಂಟೈ ಮತ್ತು ಇನೆಸ್ಸಾ ಅರ್ಮಾಂಡ್ ಅವರಂತಹ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ನಾಯಕರು ಕಾನೂನು ಸಮಾನತೆ, ಸುಲಭ ವಿಚ್ಛೇದನ, ಗರ್ಭಪಾತವನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸುವುದು (1920 ರಿಂದ), ಶಿಕ್ಷಣದ ಪ್ರವೇಶ ಮತ್ತು ಶಿಶುಪಾಲನೆಯನ್ನು ರಾಜ್ಯಾಡಳಿತವೇ ನಿರ್ವಹಿಸುವಂತಹ  ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟರು.  ಆರಂಭಿಕ ಸೋವಿಯತ್ ರಷ್ಯಾವನ್ನು ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬ ನೀತಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿಪರ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೂ ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ  ಸಹ ಪಕ್ಷವು ಪುರುಷ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಿತು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬೆಂಬಲದ ಅನೇಕ ಭರವಸೆಗಳು (ವ್ಯಾಪಕವಾದ ನರ್ಸರಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯ  ಸೇವೆಗಳಂತಹವು) ಕಾನೂನುಗಳಿಗಿಂತ ಹಿಂದುಳಿದವು, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಅವರ  ಉದ್ಯೋಗಗಳ ಜೊತೆಗೇ ದೇಶೀಯವಾಗಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿದ್ದ ಇತರ ಹೊಣೆಗಳು ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ .  

ಸ್ಟಾಲಿನ್, ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧ

1920 ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಜೋಸೆಫ್ ಸ್ಟಾಲಿನ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ, ಆಡಳಿತವು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರವಾಗಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ, ಅದು ಅನೇಕ ಆರಂಭಿಕ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಲಾಭಗಳನ್ನು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸಿತು. ಪಕ್ಷದ  ಮಹಿಳಾ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಮುಚ್ಚಲಾಯಿತು. 1936 ರಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಪಾತವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ರಹಸ್ಯ ಪೊಲೀಸ್ ಮತ್ತು ಗುಲಾಗ್‌ನ ವಿಸ್ತರಣೆಯಾಯಿತು.   ತಾಯ್ತನ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ  ಮಹಿಳೆಯರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲಾಯಿತು. 

1930 ರ ದಶಕದ ಮಹಾ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯು ರಾಜಕೀಯ ವಿರೋಧಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ  "ಜನರ ಶತ್ರುಗಳು " ಎಂಬ ಹಣೆ ಪಟ್ಟಿ ಹಚ್ಚಿ ನಾಶ ಮಾಡುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅವರ ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಸಹ ನಾಶಮಾಡಿತು, "ಮಾತೃಭೂಮಿಗೆ ದ್ರೋಹಿಗಳ ಪತ್ನಿಯರು" ಎಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯೊಡನೆ  ವಿಶೇಷ ಶಿಬಿರಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿ  ಹತ್ತಾರು ಸಾವಿರ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿದರು. ಎರಡನೆಯ  ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಸ್ನೈಪರ್‌ಗಳು, ಪೈಲಟ್‌ಗಳಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಯುದ್ಧಾನಂತರದಲ್ಲಿ  ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುವವರ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ತಳ್ಳಲಾಯಿತು, ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದವರ ಮೇಲೆ ತೆರಿಗೆ ವಿಧಿಸಲಾಯಿತು  ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಸನ್ಮಾನ ನೀಡಲಾಯಿತು. 

( ಸ್ಟಾಲಿನ್ ಕಾಲದ ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಅತಿರೇಕಗಳ ಬಗೆಗೆ ಸ್ವತಃ ಸ್ಟಾಲಿನನ ಮಗಳು ಬರೆದಿರುವ ' ಸ್ಟಾಲಿನ್ ಸ್ ಡಾಟರ್ ' ಕೃತಿಯನ್ನು ನೋಡಬಹುದು. ) ಸ್ಟಾಲಿನ್ ಅಧಿಕಾರದ ಕಾಲ ನಿಜಕ್ಕೂ ರಷ್ಯಾದ ಇತಿಹಾಸದ ಅತ್ಯಂತ ಕರಾಳ ಅಧ್ಯಾಯ. 

ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನ

1953 ರಲ್ಲಿ ಸ್ಟಾಲಿನ್ ನ  ಮರಣದ ನಂತರ, ನಂತರದ ನಾಯಕರು ಕೆಲವು ಕಠಿಣ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಸಡಿಲಿಸಿದರು, ಗರ್ಭಪಾತವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮುಕ್ತ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಮೃದುಗೊಳಿಸಿದರು.  ಆದರೆ ಮೂಲಭೂತ ಸಾಮಾಜಿಕ ಒಪ್ಪಂದವು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಎರಡು ಬಗೆಯ ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿತು. ಅವರು ಕೈಗಾರಿಕಾ, ನಗರೀಕರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣ ಸಮಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಮನೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಸಹ ಹೊರಬೇಕಾಗಿತ್ತು. 

ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅನೇಕ ಮಹಿಳೆಯರು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಪರ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದರು, ಯೋಫೀ  ಅವರ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲೇ ಅನೇಕರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರು,  ವೈದ್ಯರು, ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮತ್ತು ಎಂಜಿನಿಯರ್‌ಗಳಾಗಿದ್ದರೂ  ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲು ಕಷ್ಟ ಪಡಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಕ್ಷದ ಗಣ್ಯರು ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬಗಳು  ವಿಶೇಷ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು, ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಸಮಾನತೆಯ ಅಧಿಕೃತ ಭರವಸೆಗಳಷ್ಟೇ ಲಭಿಸುತ್ತಿದ್ದವು.

USSR ನ ಕುಸಿತ ಮತ್ತು 1990 ರ ದಶಕದ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆ

1980 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಮಿಖಾಯಿಲ್ ಗೋರ್ಬಚೇವ್ ಅವರ ಸುಧಾರಣೆಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟವು ಹೊರಜಗತ್ತಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು  ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು, ಇದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಚರ್ಚೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿತು ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ನಿಶ್ಚಲತೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿತು. 1991 ರಲ್ಲಿ USSR ವಿಭಜನೆಯಾಯಿತು, ಸ್ವತಂತ್ರ ರಷ್ಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟವು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಆಘಾತ, ಹಣದುಬ್ಬರ, ನಿರುದ್ಯೋಗ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿತು ಮತ್ತು ಅನೇಕರಿಗೆ ಜೀವನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ಕುಸಿತದ ಅನುಭವವಾಯಿತು.

1990 ರ ದಶಕದ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ, ಔಪಚಾರಿಕ ಕಾನೂನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಗಳು ವಿಸ್ತರಿಸಿದವು, ಆದರೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುರಕ್ಷತಾ ಜಾಲಗಳು ಕುಗ್ಗಿದವು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ತರಬೇತಿ ಪಡೆದ ವೃತ್ತಿಪರರಾಗಿದ್ದ ಅನೇಕ ಮಹಿಳೆಯರು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಆರ್ಥಿಕ ಅಭದ್ರತೆ, ವೇತನ ಬಾಕಿ ಮತ್ತು ಪುರುಷ ಸಂಪಾದನೆದಾರರ ಮೇಲಿನ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಒಂದೆಡೆ ಹೊಸ ಗ್ರಾಹಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಪ್ರಭಾವಗಳು, ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ  ಮರಳಿ ಜಾಗೃತಗೊಂಡ  ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಆದರ್ಶಗಳು, ಹೀಗೆ ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ  ಅನೇಕ ಯುವತಿಯರು ಸೋವಿಯತ್ ಶೈಲಿಯ ವೃತ್ತಿಪರ ಜೀವನದ ಆಯ್ಕೆಗಿಂತ  ಯಶಸ್ವಿ ಪುರುಷರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾದ  ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಬಯಸಿದರು. 

ಪುಟಿನ್ ನ  ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಇಂದಿನ ಯುದ್ಧ

ಸಹಸ್ರಮಾನದ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ವ್ಲಾಡಿಮಿರ್ ಪುಟಿನ್ ನ  ಉದಯವು, ಮಾಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಬಿಗಿಯಾದ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳು, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಮತ್ತು ಮಹಾನ್-ಶಕ್ತಿ ಅಸ್ಮಿತೆಯ ಸುತ್ತ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ತಂದಿತು. ಮಹಿಳೆಯರು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರೂ, ನಿಜವಾದ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಪುರುಷರಿಗೆ ವಹಿಸಲಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು  ಕೆಲವು ರೀತಿಯ ದೇಶೀಯ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ಅಪರಾಧಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುವುದು, ಇದರ ಜೊತೆಗೆ  ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಮತ್ತು ಹಿಂಸಾಚಾರ ವಿರೋಧಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಮೇಲೆ "ವಿದೇಶಿ ಏಜೆಂಟ್" ಎಂಬಂತಹ ಪದಚಿಹ್ನೆಗಳನ್ನು ಹಚ್ಚಿ  ದಂಡಗಳನ್ನು ಹೇರುವ ಮೂಲಕ  ಒತ್ತಡ ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹಲವು ನಿರಂಕುಶವಾದಿ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಹಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತಹದ್ದೇ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ತೋರುತ್ತಿರುವುದು ನಾವು ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಳವಳಕಾರಿ ಸಂಗತಿ. 

ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಕುಸಿತ ಮತ್ತು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಉಕ್ರೇನ್‌ನಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಯುದ್ಧದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಕ್ರೆಮ್ಲಿನ್ ನ  ಪ್ರಸವಪೂರ್ವ ನೀತಿಗಳು, ಆರಂಭಿಕ ಹೆರಿಗೆಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಗರ್ಭಪಾತವನ್ನು ನಿರುತ್ಸಾಹಗೊಳಿಸುವ ಅಭಿಯಾನಗಳನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸಿದವೆ.  ಹಿಂದಿನ ಸೋವಿಯತ್ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ  ಮಿಲಿಟರಿ  ನಷ್ಟಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿ  ಮಹಿಳೆಯರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆರುವಂತೆ ಕೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ.  ಸಮಕಾಲೀನ ರಷ್ಯಾವು ನಿರಂಕುಶಾಧಿಕಾರ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಕ್ಕೆ ಮರಳಿದೆ, ಅನೇಕರನ್ನು ಭ್ರಮನಿರಸನಗೊಳಿಸಿ ದೇಶಭ್ರಷ್ಟರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು  ಗುರುತಿಸುತ್ತಾ  ಯೋಫೀ  ಅವರ ಕೃತಿ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ. 

ಪುಟಿನ್ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೇಲಿರುವ ಬಿಗಿ ಹಿಡಿತದಿಂದಾಗಿ ರಷ್ಯಾದ ಸಧ್ಯದ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿ ಹೊರಜಗತ್ತಿಗೆ ತಿಳಿಯುವುದೂ ದುಸ್ತರವಾಗಿದೆ. 

( Putin: Prisoner of Power ಎಂಬ ಪಾಡ್ ಕಾಸ್ಟ್ ಆಡಿಬಲ್ ನಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ . ಇದರಲ್ಲಿ ಈ ನಿರಂಕುಶ ಅಧಿಕಾರದಾಹಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯು  ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಹಾಗೂ ಅತಿ  ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ರಷ್ಯಾದ ಪರಮಾಧಿಕಾರವನ್ನು ಹಿಡಿದದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರಗಳಿವೆ. )